Saturday, September 22, 2012

حدس‏ هاي بي‏ سرانجام

وقتي فوتبال مي‏ ديديم عادت داشتم نتيجه‏ ي بازي را برعكس چيزي كه دوست داشتم حدس بزنم. نه در مواردي كه از برد تيم مورد علاقه‏ ام مطمئن بودم. ولي اگر به طور مثال آلمان با انگلستان مسابقه داشت مي‏ گفتم فكر مي‏ كنم انگليس مي‏ برد. علي مي ‏گفت نعل وارونه.
انگار كه خودت را آماده كني براي پذيرش پاياني ناخوشايند. براي مواجه شدن با ترس‏ ها و اتفاق‏ هايي كه دوست نداري. حدس بزني و درست از همان اول آرزو كني اشتباه از آب دربيايد و شادي را گرم و پررنگ مثل خونی که در صورتت می ‏دود حس كني. شادي بازگشت يك نتيجه‏ ي بد به خوب. انگار كه واقعا پيش بيني‏ ات اتفاق افتاده باشد و بعد درست در لحظه‏ اي كه باورش كرده بودي تبديل شده باشد به چيزي كه تو بي آن‏ كه به زبان بياوري لحظه لحظه منتظرش بودي. نعل وارونه و اميد به سرانجام‏ هاي خوب و نعل وارونه حتا براي حدس ‏هاي بي‏ سرانجام.